हामीले केहि कुराहरू प्रस्तुत गर्न खोजेका छौँ । जुन कुराहरु केवल कुराहरु मात्र नभएर त्यस कुराहरुका प्रमाणहरू समेत लिखित तर्क, अनुभव र घटनाहरूका प्रत्यक्ष भिडियोहरू समावेश गरेका छौँ । हाम्रो भिडियोहरू नहेरिकन त अझ हामीले भन्न खोजेका कुराहरूमा विश्वास नलाग्न सक्दछन् । त्यसैले हामीले भन्न खोजेका कुराहरुमा कुनै नराम्रा नराम्रा प्रतिक्रिया दिनु भन्दा अगाडि हामीले प्रकाशित गरेका भिडियोहरू हेरिदिनहुन अनुरोध गर्दछौँ । 

विज्ञानशास्त्रहरू र चिकित्साशास्त्रसँग सम्बन्धित अपूर्णज्ञानका कुराहरु

१.  ओझेलमा परेका अज्ञात रोगहरु: 

            मानव समाजमा केही लक्षणहरु र रोगहरु रहेछन् जसका  बारेमा आधुनिक विज्ञान, चिकित्साशास्त्रमा परिचय, नामाकारण र वर्णन गरिएको छैन रहेछ । त्यस्ता लक्षण र रोगहरु भएका बिरामीहरु डाक्टरहरुको गलत उपचारको कारण भयानक कष्टको जीवन बिताएर अकाल मृत्युमा पर्नु परेका रहेछन् । त्यस्ता रोगहरू, लक्षणहरू र उपचारका विधिहरू बारेमा यो किताब उल्लेख गरिएको छ । 

            चिकित्साशास्त्र क्षेत्रमा मानिसहरूले केहि लक्षणहरूका उचित, पर्याप्त  उपचार नभएका अनुभवहरू गर्ने गरेका हुन्छन्, जस्तै कतिपय डिप्रेसन भनिएका लक्षणहरू, सिजोफ्रेनिया भनिएका लक्षणहरू, स्प्लिट पर्सनालिटी भनिएका लक्षणहरू, राती निन्द्रा नलाग्ने, राती निन्द्रा खुलेपछि धेरै बेर सम्म निदाउन नसक्ने, नराम्रा सपनाहरू देख्ने, सपना देखेर झस्कने, निन्द्रामा कराउने, निन्द्रामा कसै सँग बोल्ने, निन्द्रामा हिड्ने, दिउसो होसमा ननिदाएको वेलामा पनि एक्लै बोल्ने, रिसाइराख्ने, झगडाहरू गरिराख्ने, रिसाउदा वा झगडा गर्दा होस नपाउने, काम्ने, देवीदेवताहरू वा पितृहरू आएर बोलेको भन्ने लक्षण भएकाहरू । यी लक्षणहरूका वास्तविक कारणहरू, तर्कहरू, तरिकाहरू र उपचारका विधिहरू विज्ञानले र चिकित्साशास्त्रले वयान गरेको र आज सम्मका धर्म, संस्कार र समाजमा मानिदै आएका तर्क भन्दा फरक रहेछन् ।

           समाजमा अविकशित मुलुक देखि सबै विकसित मुलुकमा पनि मानिसहरूमा विभिन्न लक्षणहरू हुँदा विज्ञानले त्यस्को सहि जवाफ र उपायहरू दिन नसकेको अवस्थामा मानिसहरू अन्य असाधारण क्षमताहरू भएकाहरु कहाँ जाने, एक्ट्रासेन्स भएका भनिनेहरू कहाँ जाने, हेराउने वा भविष्यवाणीहरू गरिदिनेहरू कहाँ जाने देखि पितृ, भुत, प्रेत, बोक्सी लागेको छ भनेर अन्य उपचार र समाधानका उपायहरू खोज्ने चलनहरू हुन्छन् । कतै ति चलनहरू कम होलान् भने कतैकतै अलि बढि होलान् । कतैका मानिसले राहत अनुभव गरे होलान् कतैकाले राहतका अनुभव गरेनन् होलान् । आधुनिक विज्ञान र देशको कानुनले  बैधानिकता नदिएका, नमानेका कुराहरू, त्यस्ता कुराहरू गर्दै हिड्ने व्यक्तित्वहरू र तिनका उपायहरूका पछि पछि लाग्दै मानिसहरु समाजमा अझै पनि छन् र कहिले कहिले त झन् सामाजिक चर्चा, शोषणका साधन बनेका जस्ता उदाहरणहरू देख्न वा सुन्नमा आउँछन् । यो के हो त ? यस्ता कुराहरूमा सत्यता वा झुठा के छन् भन्ने बारेमा बुझ्न आवश्यकता छ र यस किताबमा त्यस विषयमा केहि तर्कहरू पेश गरिएका छन् ।

३. तेस्रो नेत्र के हो ?

            हरेक मानिसको तेस्रो नेत्र हुँदो रहेछ । मानिसहरूलाई यो कुरा थाहा थिएन । तेस्रो नेत्र अज्ञानतामा अस्वस्थ अवस्थामा रहेको हुँदोरहेछ । यस कुरालाई आज सम्मका विज्ञानका शास्त्रहरूले वा चिकित्साशास्त्रले चिन्न, बुझ्न, पत्ता लगाउन सकेका रहेनछन् । यो अज्ञानताका कारण मानिसमा विभिन्न रोग, लक्षणहरू भोग्नु परेको र समाजले अन्योलतामा गलत निर्णयहरू लिनुपरेको रहेछ । मानिसहरु यस्ता अनुभवहरू, लक्षणहरू र यसबाट उत्पन्न भएका समस्याहरू लिएर उपचारका लागी भनेर डाक्टरहरू कहाँ पुगेका थिए । यस्ता समस्याहरू विकसित भनिने वा अविकसित भनिने संन्सारका सबै देशका मानिसहरूले अनुभव गरेका थिए र अझै गर्दैछन् । झन मानिसहरूमा भएको त्यस तेसो नेत्रको लक्षणहरू र त्यसबाट उत्पन्न भएका समस्याहरूलाई विज्ञानशास्त्रका वा चिकित्साशास्त्रका डाक्टरहरूले अर्कै रोगको सँज्ञा दिएर गलत परिचय, गलत नाम र गलत उपचारका विधिहरू अपनाएर विरामीहरूको जीवनलाई झन कष्टमय बनाएका रहेछन् । अझै पनि मानिसहरू उपचारका लागि विभिन्न बाहानामा लामा, झाँक्री, झारफुक, पण्डित, पादरीहरु कहाँ किन जान्छन् ? यस्ता केहि तेस्रो नेत्रका चर्चाहरू मानव जीवनका हरेक गतिविधिहरूसँग र चिकित्साशास्त्रसँग सम्बन्धित छन् कि छैनन् भन्ने कुराहरू यहाँ यस किताबमा पढ्न बुझ्न पाइन्छ । के तेस्रो नेत्र भन्ने हुन्छ त ? यस बिषयमा चर्चा, वर्णन र उदाहरणहरु प्रस्तुत गरेका छौँ ।

तेस्रो नेत्रका अनुभव गरिसकेका केहि अनुभवीहरू   तेस्रो नेत्र खुलेका मानिसहरू ⇒

४. मानिसको अपूर्ण मृत्यु 

            मानिसको हामीले देख्ने गरेको मृत्यु एक अपूर्ण मृत्यु मात्र हो रहेछ । मानिसहरू मरे पछि पनि केही अपुर्ण भ्रमका चेतना सहित जीवित रहेका हुँदा रहेछन् र त्यस अज्ञानताको अवस्थाबाट पार पाउन आफ्ना नजिकका छोरा छोरी, नातेदार, इष्टमित्र, साथीभाई वा अन्य सम्बन्धितहरूसँग सम्पर्कमा आइ गुहार मागिरहेका हुँदा रहेछन् । त्यसैले मानिसहरूले मरेका मानिसहरूसँगको सम्पर्कको अनुभवहरू आफ्नो आफ्नो तरिकाले गरिरहेका रहेछन् ।

            आज सम्म मानिसको मृत्युका बारेमा गरिएका वर्णनहरू र मृत्युका बारेमा गरिएका कार्यहरू अपूर्ण रहेछन् । मानव जीवनका बारेमा सबैभन्दा बढि जिम्मेवारी पाएका र त्यस जिम्मेवारीलाई सकेसम्म पुरा गर्ने प्रयास गर्नेहरू भनेका डाक्टरहरू हुन् । हस्पिटलमा मानिसको उपचारको क्रममा उपचारका प्रयासहरू असफल भएपछि मानिसको मृत्यु हुन्छ । त्यस मृत शरीरलाई अब के गर्नु पर्छ भन्ने निर्देशन डाक्टरहरुले दिने चलन छैन र डाक्टरलाई सोध्ने चलन पनि छैन । सबै मानिसलाई आफ्नो आफ्नो संस्कार अनुसारको कार्यहरु गर्न छुट छ । मृत्युपछि कानुनी रुपमा मृतकको अधिकारको हस्तान्तरण हुन्छ । मृतकको सम्पतीहरु हकवालालाई दिने कानुनी दायरा र प्रक्रिया छ । मृतकको लागी भनेर अझै केही गर्नु पर्ने, अधिकार सुरक्षित गर्नु पर्ने वा उसको सम्पत्तिको भाग अंश छुट्याएर राख्नु पर्ने, मरिसकेकाहरुलाई खाना दिनु पर्ने, पिउन दिनु पर्ने, कपडा ओड्ने ओछ्याउने दिनु पर्ने सुझाव कुनै अधिकारिक रुपमा डाक्टरहरू वा कानुनहरूबाट कसैले दिएका छैनन् । मरेकाहरुलाई सम्झना गर्ने भनेको हरेक जीवितहरुको मृतक प्रतिको सम्बन्ध हो । त्यो मृतक प्रतिको सम्बन्ध भनेको हरेक मानिसहरुका लागि समान हुँदैन । मरेकाहरु मध्ये कसैलाई छिटो भुल्लान् कसैलाई धेरै दिन सम्म सम्झलान् । ती हस्पिटलका डाक्टरहरू र कानुनले गर्ने गरेका कार्यहरू र कुराहरुले के स्पष्ट पार्दछ भने विज्ञान, डाक्टर र कानुनले मानिस मरे पछि उसको अस्तित्व र अधिकार सिद्धियो भनेको हो । तर हरेक मृतकको लागि हरेक संस्कारहरुमा अझै केही कार्यहरु गरिन्छन् । ती कार्यहरु संस्कार अनुसार फरक फरक हुन्छन् । तर केही कुराहरु सबै संस्कारहरुको एक आपसमा मिल्न आउंछन् । हरेक संस्कारहरूमा मरिसकेकाहरुसँगका सम्पर्कका बारेमा चर्चा गरिएका छन् र मरिसकेकाहरुलाई खान दिने, लाउन दिने, तिनीहरुसंग केही भाव देखाउने चलनहरू छन् । कसैले मरेकाहरुलाई बोलाएका छन् भने कसैले झन् टाढा लान खोजेका छन् । तर यस्ता चलनहरुले भन्न खोजेको के हो भने मृतक अझै कुनै अवस्थामा जीवीत छ । त्यसैले ती संस्कारहरूमा मरेकाहरुको चाहना र इच्छा पुरा गर्ने प्रयास भइराखेको छ, त्यस मरेकाहरुलाई शिक्षा दिन खोजिएको छ र जीवीतहरूलाई पनि मरिसकेकाहरुसंग कस्तो सम्बंध राख्ने भनेर केहि शिक्षाहरु दिन खोजिएको छ । तर संस्कारहरुमा यी कार्यहरु गर्दा विश्वास गरेको हो कि नगरेको हो जस्तो दोधार हुँदै गर्ने गरेको देखेको छु । यी कार्यहरु सही र सत्य हुन् भनेर प्रमाणित रुपमा कसैले देखाउन सकेका छैनन् भने नकार्ने हिम्मत कसैले गर्न सकेका छैनन् । ठुला ठुला विज्ञानका तर्कदाता, भौतिकवादी वैज्ञानिकहरु पनि जीवनको अन्त्य तिर आइपुग्दा आफ्नो विज्ञानको तर्कमा अडिग हुन नसकेर पग्लन थाल्दा रहेछन् र संस्कारको रुपमा भने पनि आफ्नो लागी पनि मरेपछि गरिने यी सबै खाने, लाउने क्रियाहरू गरिदिनु भनेर व्यवस्था र बजेटको प्रबन्ध गर्ने गरेका हुँदारहेछन् । ती डाक्टर र विज्ञानका दाताहरुले गरेका कार्यहरु अरुको लागी ठिकै भएछ कसैले आपत्ति जनाएनन् । तर मलाई यो मान्य भएन । म एक विज्ञानको छात्र, त्यो विज्ञानको भौतिकवादी तर्कहरुको किताब पढेर र त्यस्मा विस्वास गरेर म आफु भौतिकबादी बनें तर ती विज्ञानका किताब लेख्ने लेखकहरू, विज्ञानका प्रोफेसरहरु, विज्ञान पढाउने गुरूहरु, डाक्टरहरु जस्ले यो संसार भौतिकवाद हो भनेर अरु मर्दा केहि गर्नु पर्दैन भन्नेहरु सबैले त आफु मरेपछि मलाई पनि पानी चढाई देउ, खानेकुरा दिदै गर भन्दा रहेछन् । जीवनभर धर्म र संस्कारका तर्कहरू र त्यस धर्म संस्कार मान्नेहरूलाई रूढिवादी भन्नेहरूलाई पनि मरे पछि तिनै रूढिवादी पण्डित, पादरी, मौला, लामाहरूको विधिको आवस्यकता पर्दोरहेछ त । यसरी जीवनभर भौतिकवादी बनेर काम गरेका र अरुलाई त्यस्तै गर भनेर शिक्षा दिने विज्ञानका दाताहरू र डाक्टरहरु आफु मर्ने बेलामा अध्यात्मवादी बन्दा रहेछन् वा अध्यात्मवादीहरूका सेवा सुविधाको उपयोग गर्दा रहेछन् । यस्ता कार्यहरू एक जनाले मात्र होइन सबै वैज्ञानिकहरू, उपचार गर्ने डाक्टरहरू र समाजका भौतिकबादी भनिनेहरूले गरे र अझै त्यसै गर्दारहेछन् । यो त दोहोरो दोधारे कुरा भयो । यो त ठुलो धोका हो विज्ञानको लागी, विज्ञानका बिद्यार्थीहरुका लागी, आफ्ना आफन्तका लागी र विरामीहरु र अन्त्यमा आफ्नै लागी पनि धोका हो । जीवन र मृत्यु जस्तो मानिसको सबैभन्दा प्यारो र महत्वपूर्ण बिषयमा झुटो बोल्नु, ख्याल ख्याल गर्नु र धोका दिनु हुँदैन ।

मानिसको हामीले देख्ने गरेको मृत्यु अपूर्ण हो रहेछ र मरिसकेका मानिसहरू कुनै अवस्थामा अझै जीवीत हुँदारहेछन र तिनीहरुले जीवीतहरूलाई देख्दा रहेछन्, चिन्न सक्ने, कुराकानी गर्न सक्ने, माग्न सक्ने, सुझावहरू दिन सक्ने अवस्थामा हुँदा रहेछन् र जीवित मानिसहरुका सम्पर्कमा आउन खोजेका हुँदारहेछन् । जीवीतहरूपनि मृत्यु के हो भनेर चिन्न नसकेर मृत्युले मानिसको आफ्नो जीवनमा, आफन्तमा, नजिकका चिनेजानकोहरुका जीवनमा एक ठुलो अज्ञान दुर्घटना ल्याउने गरेको रहेछ । मृत्युलाई सम्झेर डराएर बसेको, मृत्यु पछिको आफन्तमा परेको शोक, रूवाबासी, बिछोड वियोग भन्दा ती मरेकाहरूले बढि दु:खको, डर, त्रास, भय, भोक, प्यास, चाहना, माया, बिछोड, इर्स्याका अनुभवहरू गरेका हुँदारहेछन् ।

           मानिसको हामीले देख्ने मृत्यु अपूर्ण रहेछ भनेर यस किताबमा लिखित रुपमा लेखिए पछि त्यसका प्रमाणहरू पेश गर्न सक्नु हामी लेखकहरूका जिम्मेवारी पर्न आउँछन विज्ञानका लागी आवश्यक तर्कहरू र प्रमाणहरू विज्ञानका आधिकारिक विभागहरू तथा सँगठनहरू द्वारा हाम्रो परामर्शको केन्द्र क्लास वा क्लिनिकमा विधिगत सम्पर्क तथा सोधपुछ भएमा र विधिवत जवाफहरू उपलब्ध गराइने छन् ।

            यस बिषयमा मृत्युको सही वास्तविकता के हो ? किन मानिसहरु मृत्यु शब्दसंग डराउछन् ? मृत्युसंग अन्य धेरै सम्बन्धित कुराहरुको चर्चा र वर्णन यस किताबमा गरिएको छ ।

मानिसले मृत्युका कुराहरू नबुझेको भएर विभिन्न रोगहरू, लक्षणहरू र समस्याहरू भोग्नु परेको अवस्थाहरू रहेछन् ।

५. सृष्टि के हो  ?

            सृष्टि के हो ? भन्ने बिषयमा आधुनिक विज्ञानले दिएको तर्कहरु सबै पर्याप्त छैन रहेछ । सृष्टिका बारेमा वायोलोशास्त्र, फिजिक्सशास्त्र तथा केमेष्ट्रिशास्त्रहरुले दिएको वर्णन अनुसार यो संसार भौतिक तत्वहरूबाट बनेको हो जस्तै अणु, परमाणु, इलेक्ट्रोन प्रोटोन, न्युट्रोनहरूबाट । अणु, परमाणु, इलेक्ट्रोन प्रोटोन, न्युट्रोनहरू भन्दा अरू त्यसभन्दा सुक्ष्म कुराहरू पत्ता लाग्न सकेको छैन र प्रयासहरू भइरहेका छन् तर त्यस सृष्टिको अपूरो बयानलाई वेदशास्त्रहरूमा दिइएको तर्कहरूले केही थप जानकारी दिएको रहेछ र सृष्टि के हो ? कसरी सृष्टिमा ती अणु, परमाणुहरू बनेका हुन् भन्ने तर्कहरू वेदशास्त्रहरूमा दिइएका छन् ।  त्यही वेदशास्त्रहरूमा दिइएको नयाँ तर्क र प्रमाणहरू मानव जीवनसँग सम्बन्धित भएका तथ्यहरूलाई यहाँ प्रस्तुत गरिएको छ ।

६. जीवन के हो ?

               जीवन के हो ? भन्ने बिषयलाई जीव विज्ञान र चिकित्साशास्त्रहरुद्वारा  दिइएको तर्क र परिभाषाहरु (Anatomy and Physiology of Human Body) अपुरा रहेछन् । सृष्टिमा जीवहरूको सुरूवात कसरी भयो ?, जीवहरू कहाँबाट पैदा भएका हुन्?, जीवहरूमा भएको चेतना कहाँबाट आएको हो ? जीवहरूमा भावनाहरू कहाँबाट आएको हुन्छ ? जीवहरूका सँचालनका लागी चाहिने उर्जा, करेन्ट कहाँबाट आएको हुन्छ ? ।  यस बारेमा केही नयाँ तर्क र प्रमाणहरु पेश गरिएको छ ।

धर्म र सँस्कारसँग सम्बन्धित अपूर्णज्ञानका कुराहरु

१. धर्म भनेको के हो ?       संस्कार भनेको के हो ?       वेदशास्त्र भनेको के हो ?

          मानिसहरूले समाजमा सृष्टि, जीवन, मृत्यु र तेस्रो नेत्रसँग सम्बन्धित गरेर विभिन्न तर्कहरू, विधिहरू, उपायहरू बनाएका हुदाँरहेछन् । तर सृष्टि के हो ?, जीवन के हो ? मृत्यु के हो ? र तेस्रो नेत्र भनेको के हो ? भनेर मानिसहरूले लगाएको सुरूको परिभाषा नै अपूर्ण परिभाषा हुँदारहेछन् वा गलत परिभाषाहरू लगाएका हुँदारहेछन् र सृष्टि, जीवन, मृत्यु र तेस्रो नेत्रका बारेमा गरिएका विधि, उपायहरू गलत हुन जाँदो रहेछ । त्यसैले मानिसले गर्दै आएका धर्म सँस्कारका कतिपय विधिहरू गलत र रूढिवादी हुन जाँदोरहेछन् । जीवनको महत्वपूर्ण यात्रामा आफ्नो लागी र आफन्तका लागी गरिएका कार्यहरू रूढिवादी छन् कि छैनन् भनेर बुझ्न मन लागेका, आफुलाई बौध्दिक मानिस हुँ भन्न मन पराउनेहरूले यस किताबका तर्कहरू बुझ्न कोसिस गर्नु उपयुक्त हुनेछ ।

२. बाटो बिराएका वेदहरू

          वेदशास्त्रहरू भनेको के हो ?, मानव जीवनमा वेदशास्त्रहरुले के कुरा भन्न खोजेका छन् ?, आजसम्म हामीले गरिआएका धर्म सँस्कारका तर्क विधिहरू मानव जीवनका लागी उपयुक्त छन् त ? के ती विधिहरू वेदशास्त्रहरु कै तर्क अनुसारका छन् त ? । यस किताबका लेखकहरूको आफ्नो चिकित्साशास्त्रको र विज्ञानको खोजिको क्रममा सृष्टि, जीवन, मृत्यु र तेस्रो नेत्रका बारेमा उपयुक्त जवाफहरू विज्ञानका किताबहरूमा नभएको भएर अन्य स्रोतहरूमा पनि खोजिगर्ने क्रममा वेदशास्त्रहरूका पनि गहिरिएर अध्ययन गर्नु पर्यो । विज्ञान, चिकित्साशास्त्रहरूले भन्न नसकेका कुराहरूका जवाफहरू वेदशास्त्रहरूमा लुकेर बसेका रहेछन् र त्यही वेदशास्त्रहरूका अर्थ तर्क अनुसारका विधिबाट मानव जीवनका अज्ञात रोगहरू, लक्षणहरू र समस्याहरूका समाधानका उपायहरू निस्कियो तर थाहा पाइयो कि वेदशास्त्रहरूका कुनै कुनै तर्क, विधिहरूले बाटो विराइसकेको रहेछ । त्यसो भए वेदशास्त्रहरुको प्रमुख तात्पर्य के हो त ? वेदशास्त्रहरुका तात्पर्य के हुन भनेर यस किताबमा तर्क, अर्थ, अनुभव, प्रमाण सहित प्रस्तुत गरिएका छन् ।

      यी वेदशास्त्रका कुराहरू हरेक मानिसहरू सँग सम्बन्धित छन्, हरेकले ती वेदशास्त्रका कुराहरूलाई आफ्नो आफ्नो तरिकाले खोजि, अर्थ र विधिहरु बनाएका हुन्छन । तर वास्तविकतामा सहि कुरा के हो भनेर बुझ्ने मौका कम मिल्दछ। फेरि धर्म, संस्कार, वेदशास्त्रहरू भनेर थुप्रै किताबहरु हुन्छन । कुन किताब पढ्नु पर्ने हो ? कुन कुरा सहि हो ? कुन कुरा गलत हो ? भनेर छुट्याउन असम्भव जस्तै छ ।

        पुराना धर्मशास्त्रहरू वा वेदशास्त्रहरूको भनाइहरु, अर्थहरु, तर्कहरु, सुझावहरु र विधिहरूको नाम दिदै आजका धर्म र संस्कारहरू चलेका रहेछन् । तर हाल व्यवहारिकतामा वेदशास्त्रको मार्गमा हिड्न सिकाइने विधिहरू, काम गराइ तरिकाहरू वेदशास्त्रहरूको भनाइहरु, अर्थहरु, उपदेशहरू र भावहरू  वास्तविक भावहरू भन्दा धेरै पर पुगेका रहेछन् । त्यसैले आजको समाजमा चलिरहेका कतिपय अर्थहरु, तर्कहरु, विधिहरूलाई वेदले बाटो बिराएको भनिएको हो । हुनत वेदले आफैले जानिजानि बाटो बिराएको त होइन होला । वेदलाई बाटो बिराउने गरि डोर्याउनेहरु वेदशास्त्रका ज्ञाताहरू तथा त्यस्तै धर्म सँस्कारका शिक्षाहरू दिने गुरूहरू होलान् । तर अब यस किताबको ज्ञान द्वारा वेदशास्त्रहरुको सही अर्थहरु, तर्कहरु र सुझावहरु बुझेर यस वेदशास्त्रहरु द्वारा सृष्टि, जीवन, मृत्यु र तेस्रो नेत्रको वास्तविक अर्थहरु बेलैमा बुझेर सुखि बन्न प्रयास गर्नुछ आजको चुनाैती र अवसर पनि हो ।

वेदशास्त्रहरुका ज्ञाताहरू र त्यस्तै धर्म सँस्कारका शिक्षाहरू दिने गुरूहरूले वेदशास्त्रको चर्चा गर्ने गरेका र ती वेदशास्त्रहरुका अर्थ र विधिहरुलाई आफ्नो जीवनमा अनुशरण गरेका र अरूलाई पनि वेदशास्त्रहरुका अर्थ र विधिहरु सिकाएर हिडेका तर पनि वेदशास्त्रमा भनिएका कुराहरुका अनुसारका कुनै अनुभुति आफुले नि नगर्नु र अरु भक्तहरुलाई पनि गराउन नसक्नु भनेको ती वेदशास्त्रहरुका ज्ञान र विधिहरूले बाटो बिराउनु हो । धर्म र सँस्कारका चर्चाहरु गदै विभिन्न विधिहरू सिकाउदै आफुलाई गुरू भन्न मनपराउने भइसकेकाहरू, धर्म सँस्कारका नाम गरिएका कामका ज्याला स्वरूप दक्षिणा लिन लाज नलाग्ने भइसकेकाहरूले आफुले गर्ने गरेका कार्यहरूको परिणाम के कस्तो भयो भनेर भनिदिने, भगवानलाई बोलाउने जिम्मा लिएकाहरूले भगवान आउनु भएको देखेर भगवान र भक्तहरुसँग कुरा गराइदिने वा पितृका नाममा लिइएका दक्षिणा पितृ कहाँ पुर्याएदिएँ भन्ने प्रमाणहरू दिन सक्ने भए बल्ल जिम्मेवारी पुरा भएको र दिएको ज्याला पचेको भन्न सजिलो हुन्थ्यो । नत्र सामान पुर्याइदिन्छु भनेर लिने अनि आफ्नै घरमा राख्ने, पितृलाई स्वर्ग पुर्याइदिन्छु भनेर भाडा लिने घरकै आडमा नै छोड्ने भए अनि तिनीहरूले वेदको अर्थ लगाएको मिलेनछ र वेदलाई आफ्ना परिवेशमा मोडेछन् कि त भन्न मिल्दछ । भगवान, देवीदेवता, पितृहरूका कुराहरू पढेका, जानेका, तिनीहरूका नाममा केहि गरिदिन्छु भनेर सामाजमा जिम्मेवारीहरू लिएकाहरूले जिम्मेवारीहरू यदि पुरा नगरेकै हुन् भने वेदले बाटो विराएको नै हो भन्न मिल्दछ ।

३.वेदशास्त्रहरुको तात्पर्य: 

वेदशास्त्रहरूको तात्पर्य के हो भनेर छोटकरीमा र विस्तृत वयानहरू, अर्थहरू, उदाहरणहरू सहित, अनुभवहरू सहित, मानव जीवनका लागी रहस्यहरू यस किताबमा उल्लेख छन् । 

वेदशास्त्रहरुको तात्पर्यका महत्वपूर्ण भागहरू: 

१. वेदशास्त्र शिवजीले दिनु भएको हो । २. सृष्टिको सुरू ब्रह्मबाट भएको हो र सृष्टिको अन्त्य पनि त्यही ब्रह्ममा हुन्छ । ३.  ब्रह्म जानाती ब्राह्मण:  ब्रह्मका ज्ञान भएकाहरू ब्राह्मण हुन् । ४. शिवजी, ब्रह्मा र सदाशिव भनेको एउटै हो तर विभिन्न अवस्थाहरूको नाम हो । ५. ब्रह्मज्ञानको ज्ञान भएका र अनुभव भएकाहरूलाई ब्रह्मज्ञानी भनिन्छ । ६. मानिसको शरीर तीनवटा विभिन्न शरीर मिलेर बनेको हुन्छ । ७. मानिसको हामीले देख्ने गरेको मृत्यु अपूर्ण मृत्यु मात्र हो । ८. मानिसको मृत्यु पछि पनि उस्को लिङ्ग शरीर जीवित रहेको हुन्छ । ९.  शान्त , आनन्द, स्वप्रकाश र चेतना ब्रह्मका विभिन्न गुणहरू मध्येका ४ वटा प्रमुख गुणहरू हुन् । १०. शिवजी निराकार अव्यक्त ब्रह्मको देखिने व्यक्त रूप हो । ११. शिव सबैमा छन्, सबै शिवमा छन् । यो बुझेकाले शिव पाउने छन् । १२. हरेक मानिसको तेस्रो नेत्र हुन्छ । १३. वेदशास्त्रको अपूर्ण ज्ञान विभिन्न रोग र समस्याहरूको कारण हुन सक्दछन् र वेदशास्त्रको पूर्ण ज्ञान ती रोग र समस्याहरूको समाधानका उपायहरू हुन् सक्दछन् । १४. ब्रह्मज्ञानी द्वारा ब्रह्मज्ञान बुझ्ने मौका मिल्दछ ।

ब्रह्मज्ञान वेदशास्त्रको तात्पर्य हो । ब्रह्मज्ञान मानव जीवकका लागी अमृत हो । भगवान धर्म सँस्कार भन्दा पर छन् । ब्रह्मज्ञान धर्म सँस्कार होइन यो विसुध्द विज्ञान हो । वेदशास्त्रहरुको चर्चा र अनुशरण गरेर त्यसमा उल्लेख भए अनुसारका चिजहरू देख्ने, छुने, सुघ्नने, खाने, माग्ने, दिने, पाउने, बोल्ने, सुन्ने जस्ता प्रत्यक्ष अनुभवका अनुभुतिहरू हुनु र त्यस्को सहि सदुपयोग हुनु भनेको सही मार्ग हो ।

कमलका नपत्याउने कुराहरू के हुन् ?

(kamal’s fabulous = कमलका नपत्याउने कुराहरू)

               यस किताबमा उल्लेख गरिएका कुराहरू, तर्कहरू, भिडियोहरू सुरूमा पत्याउन नसकिने खालका नै छन् र आज सम्म सम्पर्कमा आएका मानिसहरू र यस विषयमा चर्चा गरिदा सबैलाई सुरूमा पत्याउन गाह्रो नै भएको थियो । त्यसैले नयाँ पाठकहरूलाई पनि यस किताबका तथ्यहरूमा सुरूका दिनमा नै देखेर सुनेर पनि विस्वास नलागेमा पनि यो स्वभाविक नै मानिन्छ । यो कुरा नै नपत्याउने कुराहरू जस्तै छन् सुरूसुरूमा । तर यी कुराहरु लिखित रुपमा लेखिएका र शिक्षित डाक्टरहरूद्वारा प्रमाण सहित प्रस्तुत गरिएका छन् ।  

                 हरेक मानिसहरुको तेस्रो नेत्र हुन्छ, त्यस तेस्रो नेत्रको अस्वस्थ र स्वस्थ अवस्था हुन्छ, हामीले मरिसके भनेका मानिसहरु पूर्ण रुपमा मरेका छैनन् रहेछ, मानिसले तेस्रो नेत्र द्वारा पितृ, भुत प्रेत, देवी देवताहरुलाई देख्दछन् । स्वस्थ तेस्रो नेत्र भएकाहरूले शिवजी, दुर्गा माता, दुर्गा माताका अन्य विभिन्न रुपहरु, हनुमानजी, गणेशजी, राधा, कृष्ण, राम,सीता जस्ता वेदशास्त्रहरूमा उल्लेख भएका देवी देवताहरूसंग कुराकानी गर्न सक्दछन् । ब्रह्मज्ञानीहरूले ब्रह्मको अनुभव गर्न सक्दछन्, सदाशिव वा कैवल्य मुक्तिको अनुभव गर्न सक्दछन् ।

                 यो कुराहरु कुनै धर्मसंग सम्बन्धित छैन तर धर्म र संस्कारमा उल्लेखित कुराहरु पनि चर्चा गरिएको हो । यो हरेक विज्ञानहरु र हरेक मानिसहरुसंग सम्बन्धित छन् । समाजमा देवी देवता भन्ने शब्द कुनै अध्यात्मिक चर्चा मात्र नभएर सृष्टिका वास्तविक रुपमा रहेका जीवहरु  हुन् । (This is  in a physical state not in spiritual state ) ती देवी देवताहरुलाई देख्न, छुन, स्पर्श गर्न सकिंछ, ती  देवी देवताहरुसंग बोल्न सकिन्छ र तिनीहरुसंग  मित्रता, शत्रुता गर्न सकिन्छ । मानिसको मृत्यु पूर्ण रुपमा भएको छैन र उ मृत्युपछि पनि मानिसहरुसंग सम्पर्कमा आएको हुन्छ वा आउन चाहिरहेको हुन्छ ।

             हामीबाट परामर्श र शिक्षा पाएका शिक्षित व्यक्तिहरुले आफ्नो स्वस्थ तेस्रो नेत्र खुलाएका छन् । उनीहरु आफ्नो स्वस्थ तेस्रो नेत्र द्वारा मन्दिर, घर वा अन्य आवश्यक स्थानबाट देवी देवताहरुसंग सम्पर्क गरेर कुराकानी गर्ने, आफ्ना प्रश्नहरुका जवाफ प्राप्त गर्ने र तिनीहरुसंगको सम्पर्कबाट प्राप्त हुने दु:ख वा सुखको अनुभव गर्ने गरेका र उनीहरूबाट प्राप्त सरसल्लाह सुझाव अनुसार हरेक दिनको आफ्नो दैनिकि चलाउने गरेका छन् ।